Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Tarnowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 lutego 2015 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR del. Jacek Liszka

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Houda

po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2015 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania J. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 30 października 2013 roku nr (...)

w sprawie J. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu się J. C. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy począwszy od dnia 19 sierpnia 2013 roku na okres pięciu lat.

Sygn. akt IV U 1875/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 4 lutego 2015 roku

Decyzją z dnia 30 października 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy J. C. wskazując, iż orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 22.10.2013 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł J. C. , domagając się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy podnosząc, iż decyzja ZUS jest dla niego krzywdząca i bezpodstawna, gdyż jego stan zdrowia nie pozwala mu na podjęcie zatrudnienia, pomimo leczenia między innymi w poradni okulistycznej.

W odpowiedzi na odwołanieorgan rentowy wnosił o jego oddalenie, podtrzymując argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia i wskazując, iż wobec stwierdzenia przez komisję lekarską ZUS braku niezdolności do pracy po stronie ubezpieczonego, zasadnie odmówiono mu renty z tytułu niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi żadnych nowych okoliczności, które miałyby wpływ na wynik sprawy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. C. urodzony w dniu (...), z zawodu jest tokarzem, w okresie od 3.09.1984 r. do 5.08.2011 r. pracował w (...) Publicznym Zespole (...) w B., ostatnio jako robotnik gospodarczy.

W okresie od 22.11.2011 r. do 21.02.2012 r. pobierał zasiłek dla bezrobotnych.

Dowód: akta ZUS

W dniu 19.08.2013 roku ubezpieczony wystąpił z wnioskiem do ZUS o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 24.09.2013 r. odwołujący został uznany za częściowo niezdolnego do pracy do dnia 30.09.2014 r., z ustaleniem, że niezdolność ta powstała przed dniem 20.08.2013 r. W wyniku zgłoszonego przez ZUS zarzutu wadliwości tego orzeczenia komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 22.10.2013 r. ustaliła brak niezdolności do pracy po stronie ubezpieczonego. Wobec powyższego przedmiotową decyzją z dnia 30.10.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Od tej decyzji ubezpieczony złożył odwołanie.

Dowód: akta ZUS

W toku niniejszego postępowania sądowego u odwołującego się stwierdzono:

- wrodzony ubytek - szczelinę tęczówki (większy w oku prawym) i naczyniówki,

- wysoką krótkowzroczność, zmiany krótkowzroczne w siatkówce obu oczu,

- praktyczną ślepota oka prawego, praktyczną jednooczność,

- znaczne obniżenie ostrości wzroku oka lewego,

- starczowzroczność.

Odwołujący od dziecka słabo widział oboma oczami. Obecnie praktycznie nie widzi prawym okiem, lewym widzi 0,1 z korekcją. Słaba funkcja wzroku spowodowana jest wrodzoną wadą rozwojową, tj. szczeliną tęczówek i naczyniówek. Jak wynika z dokumentacji medycznej w 1985 r. opiniowany widział na oko prawe 0,1, na oko lewe 0,3, a przy zastosowaniu odpowiedniej korekcji okularowej widziałby lepiej. Dlatego też wówczas nie kwalifikował się jako niezdolny do pracy z powodów okulistycznych. W późniejszych latach – w okresie zatrudnienia - nastąpiło pogorszenie stanu zdrowia Z powodu szczeliny w tęczówkach i w naczyniówce oraz komplikacji występuje możliwość podwichnięcia lub zwichnięcia soczewki w lewym oku; przeciwwskazany jest wysiłek fizyczny. Opiniowany z powodu bardzo niskiej ostrości wzroku w jedynym lewym oku nie może pracować na wysokości i przy maszynach w ruchu. Nie posiada obuocznego widzenia, ma nawet trudności w poruszaniu się po ulicy – od strony prawej nie widzi nic. Opiniowany jest częściowo niezdolny do pracy przez okres 5 lat. Niezdolność ta powstała przed dniem 20.08.2013 r.

Dowód: - opinia sądowo – lekarska z dnia 6.10.2014 r. – k. 37-39,

- dokumentacja lekarska – akta ZUS.

Sąd, ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy, podzielił w całości wnioski płynące z opinii biegłej sądowej specjalisty chorób oczu dr n. med. T. G., która po osobistym przebadaniu ubezpieczonego oraz wnikliwej analizie dokumentacji, przy wykorzystaniu fachowej wiedzy medycznej dokonała prawidłowej diagnozy jego schorzeń. Opinia sporządzona została przez biegłą sądową posiadającą odpowiednie kwalifikacje oraz doświadczenie zawodowe jest przy tym rzetelna, kompletna i wewnętrznie spójna. Nie była kwestionowana przez strony. Została ona przeprowadzona wskutek tego, iż opinia uprzednio powołanej biegłej tożsamej specjalności pomimo, iż również stwierdzała niezdolność do pracy ubezpieczonego z przyczyn okulistycznych, była niejednoznaczna między innymi odnośnie daty powstania owej niezdolności i dlatego brak było postaw do merytorycznego orzekania na jej podstawie

Przedmiotowa opinia spełniła nadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych określone w art. 278 kpc i art. 285 kpc, zaś w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności, które mogłyby podważać zaufanie do wiedzy czy bezstronności biegłych. Strony nie wniosły również do niej żadnych merytorycznych zarzutów. Dlatego też Sąd uznał sprawę za wystarczająco wyjaśnioną i pominął dowód z opinii biegłych neurologa, ortopedy i kardiologa - wobec niekwestionowanego istnienia niezdolność do pracy po stronie odwołującego z przyczyn okulistycznych.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane przez strony postępowania.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie art. 57 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2013 roku poz. 1440 ze zmianami) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące przesłanki:

1)jest niezdolny do pracy;

2)ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust.1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit.b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit.a, pkt 11-12, 13 lit.a, pkt 14 lit.a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit.a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (art. 12 ust. 1). Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art.12 ust.2), zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji ( art. 12 ust. 3).

Zgodnie z art. 13 ustawy przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:

1)stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji;

2)  możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Po myśli ust. 2 art. 13 ustawy niezdolność do pracy orzeka się na okres nie dłuższy niż 5 lat, z zastrzeżeniem ust. 3. Niezdolność do pracy orzeka się na okres dłuższy niż 5 lat, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego okresu (art. 13 ust. 3 ustawy).

Zgromadzony w aktach sprawy materiał dowodowy potwierdza, iż odwołujący się spełnia wszystkie ustawowe przesłanki do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy z art. 57 ust. 1 ustawy. Otóż jest niezdolny do pracy, posiada wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a jego niezdolność do pracy powstała przed dniem 20.08.2013 r., czyli nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania ostatniego okresu ubezpieczenia, to jest pobierania zasiłku dla bezrobotnych do dnia 21.02.2012 r.

W niniejszej sprawie sporną stała się przesłanka z art. 57 ust.1 pkt 1 ustawy, dotycząca niezdolności do pracy. Dla rozstrzygnięcia, czy w przypadku ubezpieczonego mamy do czynienia z niezdolnością do pracy, koniecznym stało się zasięgnięcie opinii biegłego specjalisty z zakresu okulistyki.

Z przedmiotowej opinii sądowo – lekarskiej wynika, że odwołujący cierpi na: wrodzony ubytek - szczelinę tęczówki (większy w oku prawym) i naczyniówki, wysoką krótkowzroczność, zmiany krótkowzroczne w siatkówce obu oczu, praktyczną ślepota oka prawego, praktyczną jednooczność, znaczne obniżenie ostrości wzroku oka lewego, starczowzroczność.

Odwołujący od dziecka słabo widział oboma oczami. Obecnie praktycznie nie widzi prawym okiem, lewym widzi 0,1 z korekcją. Słaba funkcja wzroku spowodowana jest wrodzoną wadą rozwojową, tj. szczeliną tęczówek i naczyniówek. Jak wynika z dokumentacji medycznej w 1985 r. opiniowany widział na oko prawe 0,1, na oko lewe 0,3, a przy zastosowaniu odpowiedniej korekcji okularowej widziałby lepiej. Dlatego też wówczas nie kwalifikował się jako niezdolny do pracy z powodów okulistycznych. Następnie, w późniejszych latach w trakcie zatrudnienia, nastąpiło pogorszenie stanu zdrowia. Z powodu szczeliny w tęczówkach i w naczyniówce oraz komplikacji występuje możliwość podwichnięcia lub zwichnięcia soczewki w lewym oku; przeciwwskazany jest wysiłek fizyczny. Opiniowany z powodu bardzo niskiej ostrości wzroku w jedynym lewym oku nie może pracować na wysokości i przy maszynach w ruchu. Nie posiada obuocznego widzenia, ma nawet trudności w poruszaniu się po ulicy – od strony prawej nie widzi nic. Odwołujący jest częściowo niezdolny do pracy przez okres 5 lat. Niezdolność ta powstała przed dniem 20.08.2013 r. Powyższe schorzenia okulistyczne ograniczają sprawność ubezpieczonego w stopniu powodującym długotrwałą niezdolność do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami na okres 5 lat zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy.

Z uwagi na powyższe, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję ZUS poprzez przyznanie odwołującemu się renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres 5 lat od daty złożenia wniosku o przedmiotowe świadczenie, czyli od dnia 19.08.2013 r. biorąc za podstawę powołane wyżej przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz art. 477 ¹⁴§2 k.p.c.