Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Tarnowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 marca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSR (del) Jacek Liszka
Protokolant:	st. sekr. sąd. Małgorzata Houda

po rozpoznaniu w dniu 06 marca 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

odwołania D. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 17 października 2012r. nr (...)

w sprawie D. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o wysokość świadczenia

1. oddala wniosek organu rentowego o odrzucenie odwołania;

2. oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 1425/12

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 6 marca 2013 roku

Decyzją z dnia 17 października 2012 roku, (...) Oddział w T. przyznał D. W. zaliczkę emerytury od dnia 1.10.2012 r., tj. od miesiąca w którym ubezpieczona zgłosiła wniosek o emeryturę. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z okresu 10 lat kalendarzowych poprzedzającego bezpośrednio rok w którym ubezpieczona przystąpiła do ubezpieczenia za granicą od 1980 r. do 1989 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 35,47%, a podstawa wymiaru 1055,12 zł. Wypłata emerytury podlegała zawieszeniu z uwagi na kontynuację zatrudnienia przez ubezpieczoną.

Od powyższej decyzji D. W. złożyła odwołanie domagając się jej zmiany i przyznania świadczenia od wcześniejszej daty, tj. od 1.09.2012 r. – od daty nabycia prawa do emerytury w Austrii podnosząc przy tym, iż wiek emerytalny osiągnęła w sierpniu 2012 r., a wszystkie wymagane dokumenty do przyznania emerytury zostały wysłane przez austriacką instytucję ubezpieczeniową w maju 2012r.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wnosił o jego odrzucenie z uzasadnieniem, iż zaskarżona decyzja jest tymczasowa, nie jest decyzją merytoryczną. Ewentualnie wniósł o jego oddalenie podnosząc, iż świadczenia z ubezpieczeń społecznych wypłaca się na wniosek zainteresowanego, nie wcześniej niż od miesiąca w którym zgłoszono wniosek o to świadczenie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

D. W. urodziła się w dniu 13.08.1952 r. Ubezpieczona pierwszy raz wystąpiła z wnioskiem o przyznanie emerytury w dniu 1.03.2012 r. Decyzją z dnia 21.05.2012 r. ZUS odmówił przyznania jej emerytury z uwagi na brak osiągnięcia wieku emerytalnego przez wnioskodawczynię.

Dowód: akta ZUS

W wyniku kolejnego wniosku ubezpieczonej z dnia 1.10.2012 r. ZUS decyzją z dnia 17.10.2012 roku przyznał D. W. zaliczkę emerytury od dnia 1.10.2012 r., tj. od miesiąca w którym ubezpieczona zgłosiła wniosek o emeryturę. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z okresu 10 lat kalendarzowych poprzedzającego bezpośrednio rok w którym ubezpieczona przystąpiła do ubezpieczenia za granicą od 1980 r. do 1989 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 35,47%, a podstawa wymiaru 1055,12 zł. Od tej decyzji ubezpieczona złożyła odwołanie domagając się przyznania świadczenia od dnia 1.09.2012 r.

Dowód: akta ZUS

Powyższy stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów urzędowych i prywatnych z akt ZUS.

Dokumenty, dające podstawę dla poczynienia ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie, Sąd uznał za autentyczne i wiarygodne. Ich treść i forma nie budziły zastrzeżeń i wątpliwości, nie ujawniły się też takie okoliczności, które należałoby brać pod uwagę z urzędu, a które podważałyby wiarygodność tej kategorii dowodów i godziły w ich moc dowodową od strony materialnej czy formalnej. Dokumenty urzędowe stanowiły zatem dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 k.p.c.), a dokumenty prywatne świadczyły o tym, że osoba, która je podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie (art. 245 kpc).

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, iż Sąd w niniejszej sprawie oddalił wniosek ZUS o odrzucenie odwołania. Organ emerytalny podnosił, iż decyzja z dnia 17.10.2012 r. ma charakter tymczasowy, zaliczkowy. Możliwość wydania przez ZUS takiej decyzji statuuje art. 120 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.). Zgodnie z jego treścią jeżeli prawo do świadczeń zostało udowodnione, ale zainteresowany nie przedłożył dowodów niezbędnych do ustalenia wysokości świadczeń, organ rentowy przyznaje zainteresowanemu świadczenia w kwocie zaliczkowej zbliżonej do kwoty przewidywanych świadczeń (ust. 1). Organ rentowy przyznaje zainteresowanemu świadczenia, o których mowa w ust. 1, również wtedy, gdy składki należne za okres, z którego ustalono podstawę obliczenia emerytury określonej w art. 26, zostały zewidencjonowane na koncie ubezpieczonego w terminie uniemożliwiającym ich uwzględnienie w podstawie obliczenia świadczenia w dniu wydania decyzji w sprawie prawa do świadczenia i ustalenia jego wysokości (ust. 2).

Trzeba w tym miejscu jednak podkreślić, że owo „przyznanie zainteresowanemu świadczenia” następuje właśnie poprzez wydanie formalnej decyzji (por. M. Bartnicki: Komentarz do art. 120 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, ABC 2009). Od tej właśnie „tymczasowej” decyzji ubezpieczona złożyła odwołanie. Nie można zatem twierdzić, iż brak jest drogi sądowej w omawianym stanie faktycznym na podstawie art. 199 § 1 pkt 1 kpc, tj. z uwagi na niedopuszczalność drogi sądowej. Skoro bowiem organ emerytalny wydał decyzję w sprawie, to podlega ona zaskarżeniu do sądu.

Odwołanie jako niezasadne podlegało oddaleniu. Zgodnie z art. 129 ust. 1 powołanej wyżej ustawy świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. Z treści tego przepisu jednoznacznie wynika zasada wypłaty świadczeń emerytalno-rentowych z ZUS, zgodnie z którą nie ma możliwości przyznania świadczenia od wcześniejszego miesiąca, niż ten w którym złożono wniosek o to świadczenie. Zatem jeśli ubezpieczona złożyła wniosek w dniu 1.10.2012 r. to świadczenie zostało prawidłowo przyznane od tego miesiąca pomimo, iż ubezpieczona osiągnęła wiek emerytalny ponad miesiąc wcześniej. Bez znaczenia jest tu fakt złożenia przez ubezpieczoną wcześniejszego wniosku o emeryturę już w maju 2012 r. Wniosek ten został bowiem rozpatrzony decyzją ZUS z dnia 21.05.2012r. Natomiast obecnie odwołanie ubezpieczonej dotyczy decyzji z dnia 17.10.2012 r. rozpatrującej jej wniosek z dnia 1.10.2012 r. Pomimo, iż decyzja ta ma charakter tymczasowy aktualnie jednak (do czasu otrzymania dokumentacji potwierdzającej okresy ubezpieczenia w Austrii) podlega ona badaniu przez Sąd, który stwierdza w niniejszym postępowaniu jej prawidłowość.

Odnosząc się jeszcze do art. 112 kc na który powoływała się odwołująca należy stwierdzić, iż w omawianym stanie faktycznym spór nie dotyczył kwestii sposobu obliczania terminów czego dotyczy ten przepis, lecz kwestii od kiedy wypłaca się przyznane świadczenie z systemu ubezpieczeń społecznych, którego to zagadnienia dotyczy właśnie cytowany powyżej art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Mając zatem powyższe na uwadze, działając na mocy wskazanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Sąd oddalił odwołanie jako bezzasadne uznając decyzję ZUS z dnia 17.10.2012 r. za prawidłową.