Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Tarnowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 listopada 2015 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR del. Jacek Liszka

Protokolant: st. sekr. sądowy Patrycja Czarnik

po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2015 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania E. S. i M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 7 sierpnia 2015 roku nr (...)

w sprawie E. S. i M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o zaległości z tytułu składek

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 884/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 12 listopada 2015 roku

Decyzją z dnia 7 sierpnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., z powołaniem się na przepisy ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził zaległość E. S. z tytułu nieopłaconych składek we wskazanych w decyzji kwotach na rzecz Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Funduszu Pracy oraz na ubezpieczenie zdrowotne.

W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że E. S., prowadząc działalność gospodarczą, nie dopełniła ustawowego obowiązku – wynikającego z przytoczonych przez organ rentowy aktów prawnych - opłaty składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy. Zaznaczono, że decyzja ta może stanowić podstawę wpisu hipoteki.

E. S. i jej małżonek M. S. wnieśli odwołanie od decyzji organu rentowego zarzucając, że nieruchomość którą posiadają otrzymali w ramach darowizny oraz jest ona obciążona służebnością na rzecz rodziców. Ponadto co miesiąc są dokonywane wpłaty na zadłużenie, a nadto E. S. znalazła się w ciężkiej sytuacji materialnej, zmuszona była zlikwidować działalność gospodarczą. Występowała do ZUS o umorzenie zaległości lub rozłożenie na raty ale wnioski te były załatwiane odmownie.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu odpowiedzi stwierdzono, iż nieopłacenie składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy stanowi niedopełnienie ustawowych obowiązków prowadzącego działalność gospodarczą - odwołującej się. W uzasadnieniu ZUS przytoczył podstawy prawne takiego obowiązku. Podniesiono również, iż decyzja ZUS stwierdza zaległość składkową na określony dzień i może być podstawą wpisu hipoteki przymusowej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 7 sierpnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. stwierdził zaległość E. S. z tytułu nieopłaconych składek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Funduszu Pracy oraz na ubezpieczenie zdrowotne.

Dowód: - akta ZUS

Zaległości te wyniosły:

1) na ubezpieczenia społeczne kwota składek 27 379,90 zł, oraz kwota odsetek od zaległych składek liczona na dzień 6.08.2015 roku - 7 185,00 zł, plus koszty upomnienia i egzekucyjne,

2) na ubezpieczenie zdrowotne kwota składek 12 061,27 zł, oraz kwota odsetek od zaległych składek liczona na dzień 6.08.2015 roku - 2 913,00 zł, plus koszty upomnienia i egzekucyjne,

3) na Fundusz Pracy łączna kwota składek 2 636,79 zł, oraz kwota odsetek od zaległych składek liczona na dzień 6.08.2015 roku - 733,00 zł, plus koszty upomnienia i egzekucyjne.

Łącznie ZUS określił wysokość należności na kwotę 54 677,76 złotych.

Dowód: - akta ZUS

Po dacie wydania wskazanej decyzji na koncie E. S. zostały dokonane wpłaty poprzez Komornika Sądowego w B.. Ponadto wymieniona w styczniu 2015 roku złożyła wniosek o umorzenie należności z tytułu składek na podstawie przepisów ustawy z dnia 9.11.2012 r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność. Po rozliczeniu konta dnia 27.01.2015 roku stwierdzono, że brak jest należności podlegających umorzeniu o których stanowi ta ustawa.

Dowód: - akta ZUS

Powyższe ustalenia faktyczne zostały poczynione w oparciu o cały zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, a więc dowody z dokumentów zalegające w aktach ZUS.

Dokumenty te nie budziły wątpliwości co do swojej autentyczności i prawdziwości zawartych w nich danych, nie były również kwestionowane przez żadną ze stron postępowania. Nie były w szczególności przedmiotem sporu – zaległości oraz wysokość tych zaległości w zapłacie składek ubezpieczeniowych. Brak było zatem jakichkolwiek podstaw, także takich, jakie należałoby uwzględnić z urzędu, aby dokumentom tym odmówić właściwego im znaczenia dowodowego. Dokumenty urzędowe stanowiły zatem dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 k.p.c.), a dokumenty prywatne, że osoba która je podpisała złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie (art. 245 kpc).

Sąd rozważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie i podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2015 poz. 121) składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe oraz chorobowe za pracowników, obliczają, rozliczają i przekazują co miesiąc do Zakładu w całości płatnicy składek – którym jest między innymi pracodawca (art. 4 pkt 2 lit. a ustawy). Z kolei w świetle art. 16 ust. 4 tej ustawy składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe osób prowadzących pozarolniczą działalność finansują w całości, z własnych środków, sami ubezpieczeni i sami obliczają i przekazują co miesiąc do Zakładu (art. 17 ust. 3). Na podstawie art. 23 ust. 1 powołanej wyżej ustawy od nieopłaconych w terminie składek należne są od płatnika składek odsetki za zwłokę, na zasadach i w wysokości określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Z kolei obowiązek pracodawcy obliczania, pobierania i odprowadzania z dochodu ubezpieczonego pracownika składki na ubezpieczenie zdrowotne regulują przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2015 poz. 581). Taki obowiązek konstytuuje art. 85 ust. 1 tej ustawy. Natomiast art. 93 ust. 1 ustawy stanowi, iż składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz należności z tytułu odsetek za zwłokę nieopłacone w terminie podlegają ściągnięciu na zasadach określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie natomiast z art. 84 tej ustawy składkę na ubezpieczenie zdrowotne opłaca osoba podlegająca ubezpieczeniu zdrowotnemu, z zastrzeżeniem art. 85 i 86.

Natomiast obowiązek opłacania składek na Fundusz Pracy reguluje art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2015 poz. 149), który stanowi, iż składki ustalone od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca, co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę opłacają pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne za osoby pozostające w stosunku pracy lub w stosunku służbowym oraz inne osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym lub zaopatrzeniu emerytalnemu.

Ponadto, zgodnie z art. 32 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych do składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, na ubezpieczenie zdrowotne w zakresie: ich poboru, egzekucji, wymierzania odsetek za zwłokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń na wszystkich nieruchomościach, ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika oraz stosowania ulg i umorzeń stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne.

Zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy.

W niniejszym stanie faktycznym odwołująca się E. S. jako płatnik składek nie kwestionowała swojego obowiązku płatnika składek dotyczącego powyżej wymienionych składek. Świadczą o tym zarzuty podniesione w odwołaniu, a dotyczące kwestii innych – o czym będzie mowa poniżej . Odwołujący nie kwestionował objętych decyzją swych zaległości w opłacaniu składek jak i ich wysokości.

Odnosząc się do zarzutów podniesionych w odwołaniu trzeba wskazać, że były one niezasadne i nie mogły doprowadzić do zmiany decyzji. Należy podkreślić, iż organ rentowy wydający decyzję w przedmiocie należności z tytułu składek bierze pod uwagę stan rzeczy istniejący w chwili wydania decyzji (tak też Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 maja 2004r., sygn. akt II IK 395/03). Na legalność i prawidłowość decyzji nie mogą natomiast mieć wpływu okoliczności, które – choć w ostatecznym rozrachunku decydują stanie zobowiązań płatnika czy też ubezpieczonego – wystąpiły po dniu wydania decyzji. Podobnie zatem jak w wypadku późniejszego złożenia deklaracji korygującej - która może spowodować wykazanie nadpłaty dokonanej przez zobowiązanego, lub też ujawnienie dodatkowych zaległości - tak też późniejsze dokonanie wpłat na poczet należności z tytułu ubezpieczeń społecznych nie może wpłynąć na prawidłowość wydanej wcześniej decyzji organu rentowego. Wpłaty te powodują zmniejszenie lub też całkowitą spłatę zobowiązań spoczywających na płatniku lub innym zobowiązanym, jednakże nie wpływają na ocenę decyzji organu rentowego wydaną w chwili, w które wpłaty te nie zostały przekazane do jego dyspozycji. Sąd rozpoznający odwołanie od decyzji organu rentowego, a więc badający w postępowaniu kontrolnym jej zgodność z prawem w aspekcie formalnym i materialnym, musi dokonywać oceny również w oparciu o stan faktyczny i prawny istniejący w chwili wydania tej decyzji. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż dokonanie przez komornika wpłat na koncie E. S. po wydaniu kwestionowanej decyzji – czego ZUS nie kwestionował - pozostaje bezprzedmiotowe dla oceny jej prawidłowości.

Wydana decyzja to decyzja deklaratoryjna, która stwierdza określony stan zaległości na określony dzień. Podnoszone w odwołaniu okoliczności trudnej sytuacji materialnej, czy zdrowotnej nie mogą mieć wpływu na prawidłowość tej decyzji.

Bezprzedmiotowe dla rozstrzygnięcia były także argumenty odwołujących się, że nieruchomość którą posiadają otrzymali w ramach darowizny oraz jest ona obciążona służebnością na rzecz rodziców. Jak zaznaczył organ rentowy w uzasadnieniu decyzji tego typu decyzja może stanowić podstawę wpisu hipoteki. Ta zaskarżona decyzja nie dotyczy jednak samego wpisu hipoteki, nie wyrzeczono w niej o wpisie, nie badano czy odwołujący posiadają jakiekolwiek nieruchomości i jaki jest ich stan prawny. Badanie więc stanu prawnego nieruchomości odwołujących się, czy nieruchomość będąca w ich posiadaniu będzie mogła być obciążona hipoteką czy nie jest całkowicie bezprzedmiotowe dla oceny zasadności wydanej decyzji.

Reasumując, odwołujący nie zgłosili żadnych zarzutów merytorycznych, które mogłyby dać podstawę do zmiany zaskarżonej decyzji. Mając na uwadze wszystkie przedstawione wyżej okoliczności należy stwierdzić, iż zaskarżona decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych była decyzją prawidłową, a odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. Stosownie zatem do przytoczonych wyżej przepisów oraz art. 477 ¹⁴§ 1 k.p.c., orzeczono jak w sentencji wyroku.