Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Tarnowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Kazimierz Kostrzewa

Protokolant: protokolant sądowy Marta Bartusiak

po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2016 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania C. P. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 15 lipca 2015 roku nr (...)

w sprawie C. P. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującej C. P. (1) rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 maja 2015 roku na okres do osiągnięcia wieku emerytalnego.

Sygn. akt IVU 825/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 12 kwietnia 2016 roku

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 15.07.2015 r. odmówił C. P. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 10.07.2015 r. została uznana za zdolną do pracy.

C. P. (1)w odwołaniu od tej decyzji domagała się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Na uzasadnienie podniosła, iż decyzja nie odzwierciedla jej stanu zdrowia, który nie uległ poprawie i czyni ją nadal niezdolna do pracy.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

C. P. (1)urodzona w dniu (...)., z wykształceniem podstawowym, pracowała jako kierowca wózka widłowego. Odwołująca w okresie od 14.05.2000 r. do 30.06.2003 r. pobierała rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, a następnie od 01.07.2003 r. do 30.04.2015 r. pobierała rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Odwołująca w dniu 28.04.2015 r. złożyła wniosek o rentę.

/okoliczności bezsporne/

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. istnienia u C. P. (1) niezdolności do pracy zarobkowej w rozumieniu art. 12, art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 z późń. zm.) i jej stopnia, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego specjalisty z zakresu pulmonologii, neurologii, kardiologii i reumatologii.

Biegły sądowy pulmonolog na podstawie wyników badań i zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej stwierdził, że odwołująca choruje na:

- astmę oskrzelową ciężką.

Z powodu rozpoznanego schorzenia oraz stopnia jego nasilenia biegły uznał odwołującą za częściowo niezdolną do pracy zarobkowej na okres od dnia 01.05.2015 r. do osiągnięcia wieku emerytalnego. Nie rokuje odzyskania zdolności do pracy nawet po przekwalifikowaniu.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, odwołująca od kilkudziesięciu lat jest leczona z powodu astmy oskrzelowej. Obecnie u odwołującej stwierdza się astmę ciężką. W badaniach spirometrycznych stwierdzone zmiany o typie obturacji od umiarkowanej do ciężkiej, świadczące o patologicznej przebudowie drzewa oskrzelowego oraz o toczącym się aktywnie przewlekłym procesie zapalnym wewnątrzoskrzelowo. Odwołująca jest okresowo hospitalizowana z powodu zaostrzeń. W leczeniu zaostrzeń są stosowane sterydy systemowe. Odwołująca z powodu tego schorzenia jest trwale niezdolna do pracy.

/dowód : opinia sądowo-lekarska – k.49-50 as/

Biegli sądowi neurolog i kardiolog na podstawie wyników badań i zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej rozpoznali u odwołującej:

- nadciśnienie tętnicze I stopnia ESC/ESH pierwotne łagodne, bez udokumentowanych zmian narządowych,

- napadowe zaburzenia rytmu serca w wywiadzie,

- zmiany zwyrodnieniowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa z okresowym zespołem bólowym, bez istotnego upośledzenia funkcji kręgosłupa, jak również bez objawów korzeniowych w kończynach górnych i dolnych,

- otyłość,

- boreliozę w trakcie leczenia.

Z powodu rozpoznanych schorzeń oraz stopnia ich nasilenia biegli uznali odwołującą za zdolną do pracy zarobkowej.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, rozpoznane u odwołującej schorzenia w ich obecnym stanie zaawansowania nie upośledzają sprawności i jest zdolna do pracy zgodnie z poziomem kwalifikacji. W badaniu stwierdza się otyłość, podwyższone wartości ciśnienia tętniczego, poza tym bez zmian patologicznych. Ruchomość pozostałych odcinków kręgosłupa jest prawidłowa. Próba Romberga jest ujemna, objawy rozciągowe są ujemne, siła mięśniowa prawidłowa, chód prawidłowy, nie stwierdza się zaników mięśni, odruchy głębokie symetryczne dość żywe. Stwierdza się zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa powodują okresowe dolegliwości bólowe, aktualnie nie wpływają na ograniczenie funkcjonowania odwołującej. nadciśnienie tętnicze I stopnia ESC/ESH, pierwotne, łagodne, bez udokumentowanych istotnych zmian narządowych nie powoduje długotrwałej niezdolności do pracy. Napadowe zaburzenia rytmu serca bez udokumentowania w zapisie ekg. ostatnie badanie Holeterowskie było wykonane 2 lata temu. Brak podstaw do oceny schorzenia jako przyczyny niezdolności do pracy. borelioza w trakcie leczenia, bez udokumentowanych zmian w obrębie serca, bez cech niewydolności krążenia, nie ma powodu do stwierdzenia długotrwałej niezdolności do pracy.

/dowód : opinia sądowo-lekarska – k. 21-24 as/

Biegły sądowy reumatolog na podstawie wyników badań i zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej stwierdził, że odwołująca choruje na:

- chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego z okresowymi zespołami bólowymi bez upośledzenia funkcji,

- początkowe zmiany zwyrodnieniowe w stawach obojczykowo-barkowych z okresowymi zespołami bólowymi bez upośledzenia funkcji,

- przykurcz Dupuytrena obu dłoni bez upośledzenia funkcji chwytnej dłoni,

- przebytą i wyleczoną boreliozę,

- astmę oskrzelową,

- nadciśnienie tętnicze I stopnia ESC/ESH,

- gruczolak bez czynności hormonalnej stan stabilny od lutego 2014 r.,

- otyłość BIM 32,3.

Z powodu rozpoznanych schorzeń reumatologicznych oraz stopnia ich nasilenia biegły reumatolog nie uznał odwołującej za niezdolną do pracy zarobkowej.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, u odwołującej w zakresie schorzeń reumatologicznych nastąpiła znacząca poprawa stanu zdrowia. W stawach obwodowych stwierdza się: w stawach barkowych zakres ruchów w normie, zarysy stawów łokciowych prawidłowe, zakres ruchu w normie. po stronie dłoniowej obu rak widoczne zmiany - przykurcz Dupuytrena, zaciskanie dłoni zachowane, ruchy przeciwstawne kciuka zachowane, funkcja chwytna dłoni prawidłowa. Ruchomość w stawach biodrowych pełna. Zarysy stawów kolanowych prawidłowe, ruchomość w normie. Brak zaników mięśniowych, obwody kończyn górnych i dolnych symetryczne. W badaniu układu ruchu nie stwierdzono ograniczenia ruchomości czynnej i biernej w obrębie kończyn górnych i dolnych. Siła i napięcie mięśni kończyn symetryczne, bez wzmożonego napięcia mięśni przykręgosłupowych na całej długości kręgosłupa. W badaniu neurologicznym nie stwierdzono objawów korzeniowych, próba Romberga ujemna, objaw szczytowy ujemny, odruchy ścięgniste zachowane, żywe, symetryczne. Chód sprawny. Ruchomość stawów biodrowych i kolanowych pełna. neurologicznie bez objawów uszkodzenia układu nerwowego. Wyniki badań świadczą o wyleczeniu Boreliozy. Schorzenia układu ruchu mogą wymagać okresowej farmakoterapii i rehabilitacji jednak nie powodują takiego upośledzenia funkcji narządu ruchu by uzasadniały uznanie odwołującej za nawet częściowo niezdolną do pracy.

/dowód : opinia sądowo-lekarska – k.33-37 as/

Wydane w tym zakresie opinie biegłych sądowych biegłego pulmonologa oraz biegłych neurologa, kardiologa i reumatologa Sąd uznał za trafne i dostatecznie wyjaśniające przedmiot sporu, gdyż zostały wydane przez specjalistów z tego rodzaju schorzeń na jakie choruje odwołująca, po wnikliwej analizie aktualnych wyników badań oraz zebranej aktach sprawy dokumentacji lekarskiej. Opinie biegłych w ocenie Sądu spełnia wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych w art. 278 kpc i art. 285 kpc, a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS. W szczególności Sąd oparł się na opinii biegłego pulmonologa.

Żadna ze stron nie kwestionowała opinii.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane przez strony postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie C. P. (1) od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 15.07.2015 r. w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1440, z późn. zm. ) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki:

- jest niezdolny do pracy,

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

- niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4,6,7,9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt. 10 lit. a), pkt. 11-12, 13, lit. a), pkt. 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż wciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Stosownie do dyspozycji art. 12 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. W myśl dyspozycji ustępu 3 powołanego artykułu, częściowo niezdolną jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z dotychczasowym poziomem kwalifikacji.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 13 powołanej ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak też możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możność przekwalifikowania zawodowego. Dalej w myśl ustępu 3 cytowanego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy, zaś gdy rokowania takie istnieją, orzeka się okresową niezdolność do pracy.

Zgodnie z ustępem 3a tego przepisu jeżeli osobie uprawnionej do renty z tytułu niezdolności do pracy przez okres co najmniej ostatnich 5 lat poprzedzających dzień badania lekarskiego brakuje mniej niż 5 lat do osiągnięcia wieku emerytalnego określonego w art. 24 ust. 1a i 1b, w przypadku dalszego stwierdzenia niezdolności do pracy orzeka się niezdolność do pracy na okres do dnia osiągnięcia tego wieku.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy ubezpieczona ze względu na stan zdrowia jest niezdolna do pracy, czy też jest zdolna do pracy, jak to wynika z zakwestionowanej opinii komisji lekarskiej i wydanej na jej podstawie decyzji ZUS.

Sąd, w oparciu o opinię biegłego pulmonologa sporządzoną na podstawie wyników badań, w tym osobistego badania i dokumentacji medycznej, stwierdził że C. P. (1) jest częściowo niezdolna do pracy okresowo na okres od 01.05.2015 r. tj. od ustania dotychczasowych świadczeń do osiągnięcia wieku emerytalnego w wykonywanym zawodzie kierowca wózka widłowego, pracownik fizyczny i jednocześnie nie rokuje zdolności do przekwalifikowania zawodowego z uwagi wiek, stan zdrowia i poziom wykształcenia. Nie nastąpiła poprawa stanu zdrowia. Obecnie u odwołującej stwierdza się astmę ciężką. W badaniach spirometrycznych stwierdzone zmiany o typie obturacji od umiarkowanej do ciężkiej, świadczące o patologicznej przebudowie drzewa oskrzelowego oraz o toczącym się aktywnie przewlekłym procesie zapalnym wewnątrzoskrzelowo. Odwołująca jest okresowo hospitalizowana z powodu zaostrzeń. W leczeniu zaostrzeń są stosowane sterydy systemowe. Odwołująca z powodu tego schorzenia jest niezdolna do pracy okresowo do osiągnięcia wieku emerytalnego. Z przyczyn neurologicznych, reumatologicznych i kardiologicznych u odwołującej brak niezdolności do pracy.

W niniejszym przypadku odwołująca spełnia przesłanki z art. 12, 13 i 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) oraz art. 477 ¹⁴ §2 kpc należało orzec jak sentencji wyroku i zmienić zaskarżoną decyzję z dnia 15.07.2015 r. przyznając C. P. (1) rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 01.05.2015 r. do osiągnięcia wieku emerytalnego.