Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Tarnowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSO Natalia Lipińska

Protokolant: stażysta Sylwia Dymańska

po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania P. M. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 15 marca 2013 roku nr (...)

w sprawie P. M. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu się P. M. (1) prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 6 września 2012 roku na okres 18 miesięcy.

Sygn. akt IV U 787/13

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 13 grudnia 2013 r.

Decyzją z dnia 15 marca 2013 r., nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., na podstawie przepisów ustawy
z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) oraz przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. z 2004 r. UE L Nr 166, poz. 1), odmówił P. M. (1) przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ Komisja Lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 11 marca 2013 r. stwierdziła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy.

Odwołanie od tej decyzji wniósł P. M. (1), domagając się jej zmiany i przyznania mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu odwołujący podniósł, że zaskarżona decyzja jest dla niego krzywdząca i nie uwzględnia dokumentacji medycznej zgromadzonej w aktach organu rentowego, z której bezsprzecznie wynika, że jest on osobą niezdolną do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, wskazał, że odwołanie nie wnosi żadnych nowych okoliczności, które miałyby wpływ na zmianę orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS.

Bezsporne w niniejszej sprawie było, że odwołujący P. M. (1), urodzony (...), z zawodu jest kierowcą- mechanikiem i w zawodzie tym pracował. Oprócz tego był sprzątającym.

Od 1 stycznia 2009 r. do 31 maja 2011 r. odwołujący pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Decyzją z dnia 26 lipca 2011 r. wypłata świadczenia została wstrzymana, ponieważ
w orzeczeniu z dnia 7 lipca 2011 r. Lekarz Orzecznik ZUS uznał, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy. Decyzja ta nie została zaskarżona przez ubezpieczonego odwołaniem.

W dniu 6 września 2012 r. odwołujący wystąpił do organu rentowego z wnioskiem
o przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(okoliczności bezsporne)

Nadto Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Lekarz Orzecznik ZUS w opinii lekarskiej z dnia 18 lutego 2013 r. stwierdził u wnioskodawcy:

-

chorobę zwyrodnieniowo- dyskopatyczną kręgosłupa L-S,

-

przebyty zespół bólowy 1S,

-

koślawość palucha stopy,

-

chorobę zwyrodnieniową stawu śródręcznopalcowego kciuka,

-

wole guzkowe tarczycy, eutyreozę,

-

chorobę refleksową przełyku,

-

obturacyjny bezdech senny, nie wymagający aparatownia, spirometrycznie bez istotnych zaburzeń wentylacji,

-

stan po plastyce przegrody nosa i FESS zatok przynosowych,

-

grzybicę paznokci stóp,

-

żylaki kończyn dolnych, przewlekłą niewydolność żylną lewostronnie,

-

przewlekły nikotynizm,

-

nadciśnienie tętnicze I stopnia, wyrównane,

-

obturacyjny bezdech senny.

W konsekwencji, Lekarz Orzecznik ZUS uznał, że odwołujący nie jest niezdolny do pracy.

Na skutek sprzeciwu, sprawa skierowana została do Komisji Lekarskiej ZUS, która
w orzeczeniu z dnia 11 marca 2013 r. podtrzymała stanowisko wyrażone przez Lekarza Orzecznika.

Orzeczenie to legło u podstaw zaskarżonej decyzji.

dowód:

-

orzeczenie Lekarza Orzecznika z dnia 18.02.2013 r.- k. 395v cz. I akt ZUS,

-

orzeczenia Komisji Lekarskiej z dnia 11.03.2013 r.- k. 396 cz. I akt ZUS,

W celu stwierdzenia, czy i w jakim stopniu odwołujący jest niezdolny do pracy oraz kiedy powstała ewentualna niezdolność do pracy, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych: lek. med. J. S.- specjalisty chirurga ortopedy- traumatologa, lek. med. (...) specjalisty neurologa, lek. med. P. M.- specjalisty kardiologa
i E. Z. specjalisty chorób wewnętrznych.

W pisemnej opinii z dnia 27 sierpnia 2013 r. biegli chirurg ortopeda- traumatolog, neurolog, kardiolog i specjalista chorób wewnętrznych zdiagnozowali u odwołującego:

-

przewlekły zespół bólowy dolnego i górnego odcinka kręgosłupa na podłożu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych z istotnym ograniczeniem ruchomości i funkcji kręgosłupa,

-

niewyrównane nadciśnienie tętnicze powikłane zmianami narządowymi,

-

nadczynność tarczycy w trakcie terapii substytucyjnej,

-

chorobę refleksową przełyku,

-

zaburzenia gospodarki lipidowej,

-

dużą grzybicę paznokci stóp.

W oparciu o przeprowadzone badanie oraz wyniki badań specjalistycznych uznali, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy od 6 września 2012 r. na okres 18 miesięcy
i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

W uzasadnieniu opinii podali, że u badanego występuje nieprawidłowy, utykający chód, zmiany deformacyjno- zwyrodnieniowe w stopie prawej, ograniczenie ruchomości
w odcinku szyjnym i lędźwiowo- krzyżowym ze wzmożonym napięciem mięśni przykręgowych oraz usztywnienie palca II ręki prawej, utrudniające zamykanie dłoni w pięść. Opiniowany nie może ustać na palcach i piętach. Uwagę zwraca zaawansowana grzybica paznokci stóp, zwłaszcza prawej. Biegły neurolog stwierdził u wnioskodawcy obecność dodatniego po stronie prawej objawu Laseque’a przy kącie 60 stopni. Dolegliwości te przebiegają na podłożu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych kręgosłupa opisywanych w badaniach RTG. Nadciśnienie tętnicze, na które badany leczy się od kilku lat obecnie nie jest wyrównane farmakologicznie, pomimo zastosowanej politerapii w leczeniu. W obrazie EKG występują ujemne załamki T prawie we wszystkich odprowadzeniach. W badaniu echokardiograficznym z dnia 10 lipca 2012 r. stwierdzono koncentryczny przerost lewej komory serca.

dowód:

-

opinia sądowo- lekarska z dnia 27.08.2013 r.- k. 11-14,

Sąd w całości podzielił opinię biegłych chirurga ortopedy- traumatologa, neurologa, kardiologa i specjalisty chorób wewnętrznych, uznając, że zawiera ona kompleksową
i wyczerpującą ocenę stanu organizmu odwołującego, a nadto uwzględnia wpływ rozpoznanych u niego schorzeń na zdolność do pracy. Sąd uznał, iż charakterystyka schorzeń została przez biegłych oceniona prawidłowo z punktu widzenia zasad logiki, przy wykorzystaniu wiedzy specjalistycznej popartej doświadczeniem osób sporządzających opinię. Dlatego też, Sąd podzielił wnioski biegłych sądowych odnośnie okresowej częściowej niezdolności wnioskodawcy do pracy zarobkowej.

Żadna ze stron opinii tej nie kwestionowała.

Uwzględniając powyższe, na podstawie tej właśnie opinii, ocenionej pozytywnie, zgodnie z kryteriami zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłych, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków, Sąd oparł swoje rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Pozostałe okoliczności sprawy Sąd uznał za bezsporne, gdyż nie były w żaden sposób kwestionowane przez strony, zaś dokumenty przedstawione na ich stwierdzenie nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności.

Sąd rozważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Istotą sporu w niniejszej sprawie było ustalenie, czy i w jakim stopniu odwołujący P. M. (1) jest niezdolny do pracy oraz kiedy powstała ewentualna niezdolność do pracy.

Zgodnie z art. 61 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), prawo do renty, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, podlega przywróceniu, jeżeli w ciągu
18 miesięcy od ustania prawa do renty ubezpieczony ponownie stał się niezdolny do pracy.

Stosownie do treści art. 57 tej ustawy, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Zgodnie z dyspozycją art. 12 ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

W myśl ust. 2 powołanego artykułu, całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast stosownie do ust. 3, częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Równocześnie w myśl art. 13 ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania tej zdolności uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak również możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możliwość przekwalifikowania zawodowego. Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy.

Jak wynika z wydanej w niniejszej sprawie opinii biegłych chirurga ortopedy- traumatologa, neurologa, kardiologa i specjalisty chorób wewnętrznych, odwołujący z uwagi na rozpoznane u niego schorzenia w postaci przewlekłego zespołu bólowego dolnego
i górnego odcinka kręgosłupa na podłożu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych
z istotnym ograniczeniem ruchomości i funkcji kręgosłupa, niewyrównanego nadciśnienia tętniczego powikłanego zmianami narządowymi, nadczynności tarczycy w trakcie terapii substytucyjnej, choroby refleksowej przełyku, zaburzeń gospodarki lipidowej i dużej grzybicy paznokci stóp, jest osobą częściowo niezdolną do pracy od 6 września 2012 r. na okres
18 miesięcy.

Skoro więc zaskarżona przez P. M. (1) decyzja ZUS Oddział w T.
z dnia 15 marca 2013 r. nie była zasadna, należało uwzględnić jego odwołanie, przyjmując jako podstawę prawną takiego rozstrzygnięcia art. 61, art. 57 ust. 1 i art. 12 ust. 1 i 3 ustawy
z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Tym samym, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał odwołującemu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 6 września 2012 r. na okres 18 miesięcy.

SSO Natalia Lipińska

(...)

-

(...)

-

(...)

-

(...)

(...)