Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Tarnowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 listopada 2014 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Kazimierz Kostrzewa

Protokolant: protokolant sądowy Marta Bartusiak

po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2014 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania K. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 22 kwietnia 2014 roku nr (...)

w sprawie K. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującej K. J. rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od dnia 01 lutego 2014 roku na okres do dnia 30 kwietnia 2017 roku.

Sygn. akt IVU 646/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 4 listopada 2014 roku

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 22.04.2014 r. odmówił K. J. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 14.04.2014 r. nie została uznana za całkowicie niezdolną do pracy.

K. J. w obszernym odwołaniu od tej decyzji domagała się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wskazała, że jest nadal całkowicie niezdolna do pracy.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. J. urodzona w dniu (...), pracowała jako asystentka stomatologiczna. W okresie od 30.03.1976 r. do 30.06.2004 r. pozostawała w zatrudnieniu. W okresie od 20.10.2004 r. do 19.04.2005 r. pobierała zasiłek dla bezrobotnych. Udowodniła 24 lata, 10 miesięcy i 1 dzień okresów składkowych. Od dnia 01.06.2011 r. do 31.01.2014 r. pobierała rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy przyznaną na podstawie art. 57 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W dniu 09.01.2014 r. złożyła wniosek o rentę.

/okoliczności bezsporne/

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. istnienia u K. J. całkowitej niezdolności do pracy zarobkowej i jej czasookresu w rozumieniu art. 12, art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162 poz. 1118 z późń zm.), Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego specjalisty z zakresu ginekologii.

Na podstawie zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej i badaniu biegły ginekolog stwierdził, że odwołująca choruje na:

- raka tronu macicy,

- stan po radioterapii, stan po usunięciu macicy z przydatkami prawymi,

- stan po usunięciu przydatków lewych,

- nietrzymanie moczu,

- nawracające biegunki po radioterapii,

- stan po 2 laparoskopiach – diagnostycznej i laparoskopowym usunięciu torbieli jajnika prawego z powodu torbieli czekoladowej,

- endometriozę,

- stan po leczeniu niepłodności.

Ze względu na rozpoznaną chorobę nowotworową i przebyte leczenie onkologiczne wymaga obecnie stałego dalszego leczenia i w chwili obecnej odwołująca jest całkowicie niezdolna do pracy w okresie od 01.02.2014 r. do 30.04.2017 r. powikłania radioterapii pod postacią bólu zlokalizowanego w podbrzuszu, zaburzenia perystaltyki jelitowej o typie nawracających biegunek naprzemiennie zaparć oraz nietrzymanie moczu spowodowane zaburzeniami statyki miednicy oraz uszkodzeniem tkanek po radioterapii utrudniają w sposób znaczący normalne funkcjonowanie organizmu.

/dowód : opinia sądowo-lekarska – k. 14-15 as/

Wydaną w tym zakresie opinię biegłego sądowego ginekologa Sąd uznał za trafną i dostatecznie wyjaśniającą przedmiot sporu, gdyż została wydana przez specjalistę z tego rodzaju schorzeń na jakie choruje odwołująca po wnikliwej analizie aktualnych wyników badań oraz zebranej aktach sprawy dokumentacji lekarskiej.

Opinia biegłego w ocenie Sądu spełnia ponadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych w art. 278 k.p.c. i art. 285 k.p.c., a także w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14.12.2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Żadna ze stron nie kwestionowała opinii.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto ich nie były kwestionowane przez strony postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie K. J. od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 22.04.2014 r. w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U., Nr 162., poz 1118, z późn. zm. ) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki:

- jest niezdolny do pracy,

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

- niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4,6,7,9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt. 10 lit. a), pkt. 11-12, 13, lit. a), pkt. 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż wciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

2. Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego wydaną w składzie 7 sędziów z dnia 16 kwietnia 2009 r. II UZP 1/09 prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy nabyte na podstawie art. 57 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) ustaje, gdy ustanie warunek całkowitej niezdolności do pracy (art. 101 pkt 1 tej ustawy). (OSNP 2009/19-20/263, Prok.i Pr.-wkł. 2010/6/36, Biul.SN 2009/4/27).

Stosownie do dyspozycji art. 12 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. W myśl dyspozycji ustępu 3 powołanego artykułu, częściowo niezdolną jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z dotychczasowym poziomem kwalifikacji.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 13 powołanej ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak też możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możność przekwalifikowania zawodowego.

Przedmiotem postępowania było ustalenie czy ubezpieczona jest całkowicie niezdolna do pracy czy też jest częściowo niezdolna do pracy jak to wynika z zaskarżonej decyzji. W oparciu o opinię biegłego ginekologa sporządzoną na podstawie wyników badań i dokumentacji medycznej Sąd stwierdził u ubezpieczonej istnienie przesłanek uzasadniających przyjęcie, iż K. J. z uwagi na schorzenia ginekologiczne i stan po leczeniu onkologicznym spełnia warunek w postaci całkowitej niezdolności do pracy od dnia 01.02.2014 r. do 30.04.2017 r. Nie nastąpiła poprawa stanu zdrowia. Ze względu na rozpoznaną chorobę nowotworową i przebyte leczenie onkologiczne odwołująca wymaga obecnie stałego dalszego leczenia i w chwili obecnej odwołująca jest całkowicie niezdolna do pracy w okresie od 01.02.2014 r. do 30.04.2017 r. powikłania radioterapii pod postacią bólu zlokalizowanego w podbrzuszu, zaburzenia perystaltyki jelitowej o typie nawracających biegunek naprzemiennie zaparć oraz nietrzymanie moczu spowodowane zaburzeniami statyki miednicy oraz uszkodzeniem tkanek po radioterapii utrudniają w sposób znaczący normalne funkcjonowanie organizmu.

Z tych względów Sąd zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 22.04.2014 r. i przyznał odwołującej prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od dnia 01.02.2014 r. do 30.04.2017 r. na mocy art. 57 w zw. z art. 12 ust. 2 i w zw. z art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) i na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c.