Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Tarnowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2016 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Kazimierz Kostrzewa

Protokolant: protokolant sądowy Marta Bartusiak

po rozpoznaniu w dniu 18 października 2016 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania W. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 18 maja 2016 roku nr (...)

w sprawie W. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu W. C. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 maja 2016 roku na okres dwóch lat.

Sygn. akt IVU 555/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 18 października 2016 roku

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 18.05.2016 r. odmówił W. C. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 16.05.2016 r. został uznany za zdolnego do pracy.

W. C. w odwołaniu od tej decyzji domagał się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, gdyż stan zdrowia nie pozwala mu na wykonywanie pracy zawodowej.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W. C. urodzony w dniu (...) r., ma wykształcenie zawodowe o specjalności monter instalacji sanitarnych, pracował jako monter instalacji sanitarnych, sprzedawca, kierowca akwizytor, mechanik samochodowy. Od 11.12.2013 r. do 30.04.2016 r. pobierał rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Odwołujący w dniu 25.03.2016 r. wystąpił z wnioskiem o rentę.

/okoliczności bezsporne/

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. istnienia u W. C. niezdolności do pracy zarobkowej w rozumieniu art. 12, art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 748 z późń zm.) i jej stopnia, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu neurologii i kardiologii.

Na podstawie zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej i osobistym badaniu biegły neurolog i kardiolog w zbiorczej opinii pisemnej, rozpoznali u odwołującego:

- przebyty zawał prawej półkuli mózgu, niedowład połowiczy lewostronny, afazja ruchowa, uogólnione zmiany organiczne w OUN,

- hypoplazję lewej tętnicy kręgowej, zawroty głowy,

- nadciśnienie tętnicze II okresu ESC/ (...),

- łagodną niedomykalność dwupłatkową zastawki aortalnej,

- perforację przegrody międzyprzedsionkowej nieistotne hemodynamicznie,

- zmiany zwyrodnieniowe odcinka szyjnego kręgosłupa bez ograniczenia ruchomości kręgosłupa w tym odcinku, nie stwierdza się objawów korzeniowych.

Z powodu rozpoznanych schorzeń oraz stopnia ich nasilenia biegli uznali odwołującego za częściowo niezdolnego do pracy na okres od 01.05.2016 r. tj. od ustania dotychczasowych świadczeń rentowych. Nie rokuje odzyskania zdolności do pracy nawet po przekwalifikowaniu.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, odwołujący w 2012 r. przebył zawał prawej półkuli mózgu, od tego czasu niedowład połowiczy prawostronny, zawroty głowy, zaburzenia mowy w typie afazji ruchowej. Od czasu przebytego udaru odwołujący pobierał świadczenia rentowe z tytułu całkowitej niezdolności do pracy do 30.04.2016 r. Badaniem stwierdza się zaburzenia mowy o typie afazji ruchowe, niedowład połowiczy lewostronny bardziej nasilony w lewej kończynie dolnej. Utrzymujący się niedowład połowiczy lewostronny powoduje nadal niezdolność do podjęcia pracy - stwierdza się co najmniej częściową niezdolność do pracy. Nastąpiła poprawa stanu zdrowia odwołującego, ale nie w stopniu powodującym odzyskanie zdolności do pracy zgodnej z kwalifikacjami jako monter, operator, kierowca. Odwołujący z przyczyn neurologicznych jest częściowo niezdolny do pracy okresowo od 01.05.2016 r. do 30.04.2018 r. Nadciśnienie tętnicze II stopnia ESC/ESH pierwotne, łagodne, bez udokumentowanych istotnych zmian narządowych nie powoduje niezdolności do pracy. Łagodna niedomykalność dwupłatkowa zastawki aortalnej bez istotnego poszerzenia aorty wstępującej nie powoduje niezdolności do pracy. W badaniu podmiotowo-przedmiotowym brak cech istotnych schorzeń kardiologicznych powodujących długotrwałą niezdolność do pracy.

(dowód: opinia sądowo-lekarska – k. 9-11 as),

Żadna ze stron nie kwestionowała opinii.

Wydaną w tym zakresie opinie biegłego neurologa i kardiologa Sąd uznał za trafną i dostatecznie wyjaśniającą przedmiot sporu, gdyż została wydana przez specjalistów z tego rodzaju schorzeń na jakie choruje odwołujący, po wnikliwej analizie aktualnych wyników badań oraz zebranej aktach sprawy dokumentacji lekarskiej.

Opinia biegłych w ocenie Sądu spełnia ponadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych w art. 278 kpc i art. 285 kpc, a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy dla celów rentowych w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane prze strony postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie W. C. od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 18.05.2016 r. w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015 r., poz 748) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki:

- jest niezdolny do pracy,

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

- niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4,6,7,9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt. 10 lit. a), pkt. 11-12, 13, lit. a), pkt. 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż wciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Stosownie do dyspozycji art. 12 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. W myśl dyspozycji ustępu 3 powołanego artykułu, częściowo niezdolną jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z dotychczasowym poziomem kwalifikacji.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 13 powołanej ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak też możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możność przekwalifikowania zawodowego. Dalej w myśl ustępu 3 cytowanego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy, zaś gdy rokowania takie istnieją, orzeka się okresową niezdolność do pracy.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy ubezpieczony ze względu na stan zdrowia jest niezdolny do pracy, czy też stan jego zdrowia uległ zmianie, jak to wynika z zakwestionowanej opinii komisji lekarskiej i wydanej na jej podstawie decyzji ZUS.

Sąd, w oparciu o opinię biegłego neurologa i kardiologa, stwierdził, że W. C. jest z przyczyn neurologicznych częściowo niezdolny do pracy w wyuczonym i wykonywanych zawodach okresowo na okres od 01.05.2016 r. do 30.04.2018 r. Nie rokuje odzyskania zdolności do pracy nawet po przekwalifikowaniu. Nastąpiła poprawa stanu zdrowia i odwołujący od dnia 01.05.2016 r. nie jest całkowicie niezdolny do pracy, a jest częściowo niezdolny do pracy do dnia 30.04.2018 r. Odwołujący choruje na: przebyty zawał prawej półkuli mózgu, niedowład połowiczy lewostronny, afazja ruchowa, uogólnione zmiany organiczne w OUN, hypoplazję lewej tętnicy kręgowej, zawroty głowy, nadciśnienie tętnicze II okresu ESC/ESH, łagodną niedomykalność dwupłatkową zastawki aortalnej, perforację przegrody międzyprzedsionkowej nieistotne hemodynamicznie, zmiany zwyrodnieniowe odcinka szyjnego kręgosłupa bez ograniczenia ruchomości kręgosłupa w tym odcinku, nie stwierdza się objawów korzeniowych. Odwołujący w 2012 r. przebył zawał prawej półkuli mózgu, od tego czasu niedowład połowiczy prawostronny, zawroty głowy, zaburzenia mowy w typie afazji ruchowej. Od czasu przebytego udaru odwołujący pobierał świadczenia rentowe z tytułu całkowitej niezdolności do pracy do 30.04.2016 r. Badaniem stwierdza się zaburzenia mowy o typie afazji ruchowe, niedowład połowiczy lewostronny bardziej nasilony w lewej kończynie dolnej. Utrzymujący się niedowład połowiczy lewostronny powoduje nadal niezdolność do podjęcia pracy - stwierdza się co najmniej częściową niezdolność do pracy. Nastąpiła poprawa stanu zdrowia odwołującego, ale nie w stopniu powodującym odzyskanie zdolności do pracy zgodnej z kwalifikacjami jako monter, mechanik, kierowca. Odwołujący z przyczyn neurologicznych jest częściowo niezdolny do pracy okresowo od 01.05.2016 r. do 30.04.2018 r. Schorzenia kardiologiczne nie powodują długotrwałej niezdolności do pracy.

Pozostałych warunków z art. 57 ust. 1 ustawy organ rentowy nie kwestionował.

W niniejszym przypadku odwołujący spełnia przesłanki z art. 12 w zw. z art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c. należało orzec jak w wyroku i zmienić zaskarżoną decyzję z dnia 18.05.2016 r. przyznając W. C. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01.05.2016 r. na okres 2 lat.