Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 140/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Tarnowie z 2015-11-19

Sygn. akt IV U 140/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2015 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR del. Jacek Liszka

Protokolant: st. sekr. sądowy Patrycja Czarnik

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2015 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania T. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 18 grudnia 2014 roku nr (...)

w sprawie T. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu się T. K. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy począwszy od dnia 27 października 2014 roku na okres do dnia 30 listopada 2015 roku.

Sygn. akt IV U 140/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 19 listopada 2015 roku

Decyzją z dnia 18 grudnia 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił T. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 11.12.2014 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł T. K. , domagając się jej zmiany i ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczony wskazał, iż decyzja ZUS jest dla niego krzywdząca i niezgodna ze stanem faktycznym, gdyż stan zdrowia nie pozwala mu na podjęcie pracy co wynika także z jego dokumentacji medycznej.

W odpowiedzi na odwołanieorgan rentowy wnosił o jego oddalenie, podtrzymując argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia i wskazując, iż wobec stwierdzenia przez komisję lekarską ZUS braku niezdolności do pracy po stronie ubezpieczonego, zasadnie odmówiono mu renty z tytułu niezdolności do pracy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

T. K. urodził się w dniu (...) r., ukończył technikum samochodowe, posiada wykształcenie średnie techniczne - zawód naprawa i eksploatacja pojazdów samochodowych. Posiada kurs obsługi suwnic i żurawia. Odwołujący się pracował w zakładzie pracy(...)SA w T. w okresie od dnia 8 maja 2005r. do dnia 30 listopada 2012r. Obsługiwał maszyny typu formowaczka i bandażarka. W okresie od 09.02.2013r. do 08.08.2013r. pobierał zasiłek dla bezrobotnych

Dowód: - akta ZUS,

- zeznania odwołującego się k. 13-14,

W dniu 27.10.2014 roku ubezpieczony wystąpił z wnioskiem do ZUS o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 20.11.2014 r. został uznany za częściowo niezdolnego do pracy okresowo do 30.11.2015r. Wobec powyższego orzeczenia zgłoszony został zarzut wadliwości. Komisja lekarska ZUS po rozpatrzeniu zarzutu wadliwości, orzeczeniem z dnia 11.12.2014r. ustaliła że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy. Mając na uwadze orzeczenie komisji lekarskie ZUS w drodze decyzji z dnia 18.12.2014 r. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty, od której złożył on odwołanie.

Dowód: akta ZUS

W toku niniejszego postępowania sądowego u odwołującego się stwierdzono:

- Stan po urazie oka prawego, po ranie przebijającej rogówki.

- Bielmo rogówki, zanik prawej gałki ocznej.

- Ślepota oka prawego.

- Praktycznie jednooczny z zawężeniem pola widzenia oka lewego do granic 10-15 stopni.

- Niedosłuch lewostronny w stopniu znacznym.

- Niedosłuch odbiorczy ucha prawego w stopniu umiarkowanym.

- Skrzywienie przegrody nosa.

Dnia 20.12.2010 roku odwołujący przebył uraz oka prawego. Wobec powyższych schorzeń okulistycznych jest praktycznie jednooczny co w powiązaniu z ograniczeniem kąta widzenia w oku lewym czyni go częściowo niezdolnym do pracy. Aktualny stan narządu wzroku pozwala uznać częściową niezdolność do pracy od 2010 r. do 30 listopada 2015 r. zgodnie z orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS. Z psychiatrycznego punktu widzenia odwołujący się nie jest osobą długotrwale niezdolną do wykonywania czynności pracy. Również z uwagi na schorzenia laryngologiczne odwołujący się nie jest niezdolny do wykonywania pracy.

Dowód:

- opinia sądowo – lekarska – k. 22-25

- opinia sądowo – lekarska – k. 67-69

- opinia sądowo – lekarska – k. 70-72

- dokumentacja lekarska – akta ZUS.

Sąd, ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy, podzielił w całości wnioski płynące z opinii biegłych lekarzy sądowych z zakresu okulistyki, otolaryngologii oraz psychiatrii którzy po wnikliwej analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych, badaniu odwołującego się, przy wykorzystaniu fachowej wiedzy medycznej, dokonali prawidłowej diagnozy schorzeń odwołującego. Opinie sporządzone zostały przez biegłych sądowych posiadających odpowiednie kwalifikacje oraz doświadczenie zawodowe, są przy tym rzetelne, kompletne i wewnętrznie spójne. Żadna ze stron nie wniosła do nich jakichkolwiek zastrzeżeń.

Opinie spełniły nadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych określone w art. 278 kpc i art. 285 kpc, zaś w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności, które mogłyby podważać zaufanie do wiedzy czy bezstronności biegłych.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz w aktach sądowych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane prze strony postępowania.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie art. 57 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2015 roku poz. 748) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące przesłanki:

1)jest niezdolny do pracy;

2)ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust.1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit.b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit.a, pkt 11-12, 13 lit.a, pkt 14 lit.a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit.a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (art. 12 ust. 1). Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art.12 ust.2), zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji ( art. 12 ust. 3).

Zgodnie z art.13 ust. 1 ustawy przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:

1)stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji;

2)  możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Zgromadzony w aktach sprawy materiał dowodowy potwierdza, że odwołujący się spełnia wszystkie ustawowe przesłanki do przyznania mu renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W niniejszej sprawie sporną stała się przesłanka z art. 57 ust.1 pkt 1 ustawy, dotycząca niezdolności do pracy.

Dla rozstrzygnięcia, czy w przypadku ubezpieczonego mamy do czynienia z niezdolnością do pracy, koniecznym stało się zasięgnięcie opinii biegłych specjalistów z zakresu dziedzin medycyny związanych z jego dolegliwościami.

Z opinii biegłych z zakresu okulistyki wynika, iż ubezpieczony cierpi na: stan po urazie oka prawego, po ranie przebijającej rogówki, bielmo rogówki, zanik prawej gałki ocznej, zawężenie pola widzenia oka lewego do granic 10-15 stopni. Aktualny stan narządu wzroku pozwala uznać częściową niezdolność do pracy odwołującego się od 2010 r. do 30 listopada 2015 r. zgodnie z orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS.

Pozostałe przesłanki warunkujące przyznanie renty organ rentowy nie kwestionował. Nie ma poza tym żadnych wątpliwości, że odwołujący je spełnia, skoro pozostawał w stosunku pracy od dnia 8 maja 2005r. do dnia 30 listopada 2012r, a w okresie od 09.02.2013r. do 08.08.2013r. pobierał zasiłek dla bezrobotnych.

Z uwagi na powyższe, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał odwołującemu się T. K. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy począwszy od dnia 27 października 2014 roku (data złożenia wniosku) na okres do dnia 30 listopada 2015 roku przyjmując za podstawę wydania orzeczenia wskazane przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz art. 477 14§2 k.p.c.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Paulina Truchan
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Tarnowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Jacek Liszka
Data wytworzenia informacji: