Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Tarnowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 kwietnia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSR del. Jacek Liszka

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Houda

po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2014 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania M. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 10 grudnia 2013 roku nr (...)

w sprawie M. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o emeryturę

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującej się M. O. emeryturę począwszy od dnia (...)

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. na rzecz odwołującej się M. O. kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 140/14

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie z dnia 16 kwietnia 2014 roku

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 10 grudnia 2013 roku odmówił M. O. prawa do emerytury. W uzasadnieniu tej decyzji Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, iż ubezpieczona nie spełnia warunków, od których zależy prawo do emerytury w myśl art. 32 w zw. z art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż na dzień 1.01.1999 r. nie wykazała ona co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach, lecz 14 lat, 10 miesięcy i 17 dni takiej pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła M. O. domagając się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do emerytury. Na uzasadnienie podniosła, że posiada co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych, biorąc po uwagę jej pracę na stanowisku technika RTG między innymi w latach 1979- 1998.

W odpowiedzi na odwołanie organ emerytalny domagał się jego oddalenia, powołując argumentację z zaskarżonej decyzji. Jak podkreślono, po odjęciu okresów kiedy to ubezpieczona pozostając w zatrudnieniu na stanowisku technika rtg przybywała na urlopach macierzyńskich i wychowawczych oraz okresów pobierania zasiłku opiekuńczego i chorobowego nie spełnia ona przesłanki w postaci posiadania co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

Bezsporne między stronami było:

M. O. urodzona dnia (...) ukończyła 55 lat. Posiada na dzień 1.01.1999 r. łączny staż zatrudnienia wynoszący 20 lat.

Sąd Okręgowy ustalił nadto następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona w okresie od 2.08.1979 r. do 31.12.1998 r. pracowała na stanowisku technika RTG, początkowo w Wojewódzkim Szpitalu (...) w T., następnie w (...) w T., po czym w Zespole Przychodni (...) ZOZ w T..

Dowód:

- akta ZUS,

- akta osobowe odwołującej się,

- dokumenty dołączone do odwołania – k. 5-18.

W czasie powyższego zatrudnienia odwołująca przebywała na urlopie macierzyńskim w okresie od 15.03.1985 r. do 20.06.1985 r., natomiast na urlopie wychowawczym w okresach: od 2.05.1984 r. do 14.03.1985 r., od 21.06.1985 r. do 15.09.1986 r., od 29.07.1988 r. od 17.09.1989 r. i od 3.10.1989 r. do 15.09.1990 r.

Ponadto ubezpieczona w tożsamych latach pracy (tj. od 1979-1998) przebywała na zasiłku opiekuńczym w okresach: od 24.02.1992 r. do 13.03.1992 r., od 2.12.1992r. do 12.12.1992 r., od 5.05.1993 r. do 14.05.1993 r., od 9.08.1993 r. do 13.08.1993 r., od 11.10.1993 r. do 16.10.1993 r., od 18.10.1993 r. do 22.10.1993 r., od 23.10.1993 r. do 27.10.1993 r., od 6.04.1994 r. do 9.04.1994 r., natomiast na zasiłku chorobowym w okresach: od 8.06.1992 r. do 12.06.1992 r., 11.01.1993 r. do 1.02.1993 r., od 21.05.1993 r. do 31.05.1993 r., od 28.10.1993 r. do 2.11.1993 r., od 15.03.1994 r. do 1.04.1994 r.

Dowód:

- akta ZUS,

- akta osobowe odwołującej się,

- dokumenty dołączone do odwołania – k. 5-18.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty zalegające w aktach organu emerytalnego, aktach osobowych odwołującej się, jak również zgromadzonych w aktach sądowych.

Dokumenty dające podstawę dla poczynienia ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie Sąd uznał za autentyczne i wiarygodne. Poza tym treść i forma tych dokumentów nie budziły zastrzeżeń i wątpliwości uczestników postępowania, nie ujawniły się też takie okoliczności, które należałoby brać pod uwagę z urzędu, a które podważałyby wiarygodność tej kategorii dowodów i godziły w ich moc dowodową od strony materialnej czy formalnej. Dokumenty urzędowe stanowiły zatem dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 k.p.c.), a dokumenty prywatne, że osoba która je podpisała złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie (art. 245 kpc).

Oddalił Sąd wnioski dowodowe odwołującej się dotyczące przesłuchania świadków i stron albowiem przeprowadzenie tego dowodu nie było konieczne. Cały stan faktyczny był bezsporny i rozstrzygnięcie sprawy zależało li tylko od zajęcia określonego stanowiska w kwestii zaliczania lub nie zaliczania w przedmiotowej sprawie okresów przybywania na urlopach macierzyńskich i wychowawczych oraz okresów pobierania zasiłku opiekuńczego i chorobowego jako pracy w warunkach szczególnych.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy odwołującej przysługuje prawo do emerytury w niższym wieku z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych. ZUS nie uwzględnił ubezpieczonej do stażu pracy w warunkach szczególnych okresów, kiedy to pozostając w zatrudnieniu na stanowisku pracy w warunkach szczególnych – tj. technika RTG przebywała na urlopie macierzyńskim, wychowawczym oraz na zasiłkach chorobowym i opiekuńczym.

Z powyższych względów zwrócić uwagę należy na regulację zawartą w art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS (tekst jedn. Dz.U. z 2013 roku poz. 1440 ze zm.) zgodnie, z którą ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego na podstawie art. 32 ust. 4 w przepisach dotychczasowych, tj. 55 lat życia dla kobiety, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (czyli w dniu 1.01.1999 r.) osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27, tj. co najmniej 20 lat dla kobiet.

Z kolei zgodnie z obowiązującym od dnia 1.07.2004 r. art. 32 ust. 1a pkt 1 wyżej wymienionej ustawy przy ustalaniu okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie uwzględnia się okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał po dniu 14 listopada 1991 r. wynagrodzenie lub świadczenia z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Dla omawianego stanu faktycznego niewątpliwe znaczenie ma wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23.04.2013 r. (I UK 561/12), zgodnie z którym, skoro przez pracę w szczególnych warunkach rozumie się wykonywanie takiej pracy, a nie pozostawanie w stosunku pracy, to nie ma podstaw do zaliczenia urlopu wychowawczego do okresu pracy w szczególnych warunkach, skoro pracownik w czasie tego urlopu jest zwolniony z obowiązku świadczenia takiej pracy w takich, szczególnych warunkach. Mając powyższe na uwadze trzeba stwierdzić, iż organ rentowy prawidłowo nie uwzględnił ubezpieczonej do stażu pracy w warunkach szczególnych wymienionych w stanie faktycznym okresów, kiedy to przebywała ona na urlopie wychowawczym.

Inaczej natomiast kształtuje się sytuacja w przypadku nie zaliczonych przez ZUS okresów przebywania przez ubezpieczoną na urlopie macierzyńskim oraz pobierania zasiłku chorobowego i opiekuńczego. W tym miejscu trzeba zwrócić uwagę, iż zgodnie z powołanym wyżej art. 32 ust. 1a pkt 1ustawy okresy te nie podlegają zaliczeniu, ale przepis ten wszedł w życie dopiero dnia 1.07.2004 r., a więc już po istotnym i badanym w niniejszym stanie faktycznym okresie zatrudnienia. Do omawianego tu problemu odniósł się już niejednokrotnie Sąd Najwyższy w swoich orzeczeniach. W wyroku z dnia 18.05.2012 r. (III UK 99/11) zwrócił uwagę, iż definicja pracy w szczególnych warunkach i szczególnym charakterze została zmieniona dopiero ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 121, poz. 1264), która weszła w życie w dniu 1 lipca 2004 r. Został nią dodany do ustawy emerytalno-rentowej przepis art. 32 ust. 1a. Przepis ten nie ma jednak zastosowania do stanów powstałych przed jego wejściem w życie. Warto na tym miejscu zacytować pogląd wyrażony w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 23 kwietnia 2010 r., II UK 313/09 (OSNP 2011 nr 19-20, poz. 260), w myśl którego osiągnięcie do dnia 1 stycznia 1999 r. okresu pracy w szczególnych warunkach, o którym mowa w art. 184 ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalno-rentowej wyłącza ponowne ustalenie tego okresu po osiągnięciu wieku emerytalnego według zasad wynikających z art. 32 ust. 1a pkt 1 tej ustawy, obowiązujących od dnia 1 stycznia 2004 r.

Reasumując więc powyższe należy stwierdzić, iż w omawianym stanie faktycznym do stażu pracy ubezpieczonej w warunkach szczególnych zaliczeniu podlegają okresy: urlopu macierzyńskiego od 15.03.1985 r. do 20.06.1985 r. i pobierania zasiłku opiekuńczego (od 24.02.1992 r. do 13.03.1992 r., od 2.12.1992 r. do 12.12.1992 r., od 5.05.1993 r. do 14.05.1993 r., od 9.08.1993 r. do 13.08.1993 r., od 11.10.1993 r. do 16.10.1993 r., od 18.10.1993 r. do 22.10.1993 r., od 23.10.1993 r. do 27.10.1993 r., od 6.04.1994 r. do 9.04.1994 r.) oraz chorobowego (od 8.06.1992 r. do 12.06.1992 r., 11.01.1993 r. do 1.02.1993 r., od 21.05.1993 r. do 31.05.1993 r., od 28.10.1993 r. do 2.11.1993 r., od 15.03.1994 r. do 1.04.1994 r.). Tym samym biorąc pod uwagę te okresy wraz z okresami pracy w warunkach szczególnych zaliczonymi przez ZUS spełnia ona wymagany warunek 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Mając powyższe na uwadze, działając na mocy wskazanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał odwołującej emeryturę począwszy od dnia (...)., tj. od dnia ukończenia przez ubezpieczoną 55 lat. O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc.