Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Tarnowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Natalia Lipińska

Protokolant: st. sekr. sądowy Magdalena Cieśla

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2015 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania B. T.

od decyzji Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Placówka Terenowa

w T.

z dnia 24 września 2014 roku nr (...)

w sprawie B. T.

przeciwko Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Placówka Terenowa

w T.

o prawo do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującej się B. T. prawo do renty rolniczej od dnia 15 lipca 2014 roku na okres lat dwóch.

Sygn. akt IV U 1322/14

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 30 czerwca 2015 r.

Decyzją z dnia 24 września 2014 r., nr (...), Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2013 r. poz. 1403 ze zm.), odmówił B. T. przyznania prawa do renty rolniczej, ponieważ orzeczeniem Komisji Lekarskiej KRUS z dnia 12 września 2014 r. nie uznano jej za osobę całkowicie niezdolną do pracy
w gospodarstwie rolnym.

Odwołanie od tej decyzji wniosła B. T., domagając się jej zmiany
i przyznania prawa do renty rolniczej. W uzasadnieniu odwołująca podniosła, że zaskarżona decyzja jest dla niej krzywdząca, ponieważ stan zdrowia uniemożliwia jej wykonywanie pracy w gospodarstwie rolnym. Odwołująca podniosła, że kontynuuje leczenie, wymaga stałej opieki i pomocy rodziny w codziennych czynnościach.

W odpowiedzi na odwołanie, powołując się na przepis art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2013 r. poz. 1403 ze zm.), KRUS wniósł o jego oddalenie, powtarzając argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Bezsporne w niniejszejsprawie było, że B. T., urodzona (...)r., z zawodu jest rolnikiem.

W dniu 15 lipca 2014 r. ubezpieczona wystąpiła do KRUS z wnioskiem o przyznanie jej prawa do renty rolniczej.

Zaskarżoną decyzją z dnia 24 września 2014 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił wnioskodawczyni przyznania prawa do tego świadczenia, ponieważ Komisja Lekarska KRUS w orzeczeniu z dnia 12 września 2014 r. stwierdziła, że ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym.

(okoliczności bezsporne)

Sąd Okręgowy ustalił ponadto następujący stan faktyczny sprawy:

Orzeczeniem z dnia 19 sierpnia 2014 r. Lekarz Rzeczoznawca KRUS rozpoznał u odwołującej:

-

przewlekły zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowego z dyskopatią L3-L4, L5-S1,
z lewostronnym skrzywieniem, bez upośledzenia funkcji,

-

przewlekły zespół bólowy kręgosłupa C i Th bez upośledzenia funkcji,

-

nadciśnienie tętnicze I stopnia,

-

otyłość,

-

stłuszczenie wątroby,

-

zaburzenia gospodarki lipidowej,

-

przebytą appendektomię,

-

bóle brzucha.

W konsekwencji, Lekarz Rzeczoznawca KRUS uznał, że ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym.

Na skutek sprzeciwu, sprawa skierowana została do Komisji Lekarskiej KRUS, która w orzeczeniu z dnia 12 września 2014 r. podtrzymała stanowisko wyrażone przez Lekarza Rzeczoznawcę, rozpoznając u wnioskodawczyni:

-

zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa Th i L-S z dyskopatią L3-L4 i L5-S1,
z okresowym zespołem bólowym, bez istotnego upośledzenia funkcji,

-

nadciśnienie tętnicze,

-

stłuszczenie wątroby,

-

zaburzenia gospodarki lipidowej.

Orzeczenie powyższe legło u podstaw wydania zaskarżonej decyzji.

dowód:

-

orzeczenie Lekarza Rzeczoznawcy KRUS z dnia 19.08.2014 r.- k. 87-88 akt KRUS (dokumentacja lekarska),

-

orzeczenia Komisji Lekarskiej KRUS z dnia 12.09.2014 r.- k. 101-102 akt KRUS (dokumentacja lekarska),

Celem ustalenia, czy odwołująca B. T. jest zdolna, czy też całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym w rozumieniu art. 21 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2013 r. poz. 1403 ze zm.), Sąd dopuścił w sprawie dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych: lek. med. P. Ż.- specjalisty kardiologa i lek. med. K. S.- specjalisty neurologa.

Biegły kardiolog zdiagnozował u odwołującej:

-

nadciśnienie tętnicze I okresu ESC/ESH,

-

zawroty głowy i zasłabnięcia w wywiadzie,

-

otyłość pokarmową (BMI BMI 32 kg/m ²).

W oparciu o badanie przedmiotowe i analizę dokumentacji medycznej stwierdził, że odwołująca z przyczyn kardiologicznych nie jest całkowicie niezdolna do pracy
w gospodarstwie rolnym.

W uzasadnieniu opinii podał, że nadciśnienie tętnicze I okresu ESC/ESH, pierwotne, łagodne bez udokumentowanych istotnych zmian narządowych, nie powoduje u opiniowanej długotrwałej niezdolności do pracy. Brak jest w aktach sprawy szczegółowych badań kardiologicznych, które umożliwiałyby szerszą ocenę układu krążenia oraz potwierdzenie kardiologicznej przyczyny zgłaszanych zawrotów głowy i zasłabnięć. W badaniu podmiotowo- przedmiotowym brak jest istotnych schorzeń układu krążenia.

dowód: opinia sądowo- lekarska z dnia 25.11.2014 r.- k. 8-9,

Biegły neurolog rozpoznał u odwołującej:

-

przewlekłą niedomogę bólowo- czynnościową kręgosłupa,

-

podejrzenie oponiaka płata czołowego lewego,

-

bóle i zawroty głowy.

W oparciu o badanie przedmiotowe i analizę dokumentacji medycznej stwierdził, że odwołująca jest osobą całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym od 15 lipca 2014 r. na okres dwóch lat.

W uzasadnieniu opinii podał, że u wnioskodawczyni stwierdza się przewlekły zespół bólowy dolnego i górnego odcinka kręgosłupa na podłożu widocznych w badaniu
RTG kręgosłupa szyjnego i L-S zaawansowanych zmian zwyrodnieniowo- deformacyjnych
i dyskopatycznych, przebiegający z upośledzeniem ruchomości oraz z przedmiotowymi podrażnieniowymi objawami korzeniowymi w kończynach dolnych. Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa piersiowego przebiega z przewlekłym zespołem bólowym,
a zawroty głowy z zaburzeniami równowagi w próbie Romberga. Bóle głowy współistnieją
z prawdopodobnym oponiakiem lewego płata czołowego w obrazowaniu tomografii komputerowej głowy. Stopień naruszenia sprawności organizmu opiniowanej powoduje utratę zdolności do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym. Badana ma 59 lat
i choruje na przewlekłe schorzenia wymagające dalszego leczenia, w tym rehabilitacji. Całkowita niezdolność do pracy istnieje u niej od dnia złożenia wniosku o rentę rolniczą,
tj. od 15 lipca 2014 r.

dowód: opinia sądowo- lekarska z dnia 07.05.2015 r.- k. 19,

Sąd podzielił opinię biegłego kardiologa i opinię biegłego neurologa uznając, że zawierają one kompleksową i wyczerpującą ocenę stanu organizmu odwołującej, a nadto uwzględniają wpływ rozpoznanych u niej schorzeń na zdolność do pracy w gospodarstwie rolnym. Sąd uznał, że charakterystyka schorzeń została przez biegłych oceniona prawidłowo
z punktu widzenia zasad logiki, przy wykorzystaniu wiedzy specjalistycznej popartej doświadczeniem osób sporządzających opinie. W tej mierze, Sąd podzielił wnioski biegłego kardiologa odnośnie braku u wnioskodawczyni całkowitej niezdolności do pracy
w gospodarstwie rolnym oraz wnioski biegłego neurologa o całkowitej okresowej niezdolności ubezpieczonej do pracy w gospodarstwie rolnym z przyczyn neurologicznych. Zauważyć przy tym należy, że opinie wydane zostały przez biegłych sądowych
o specjalnościach adekwatnych do schorzeń zdiagnozowanych u odwołującej. Jednocześnie podkreślić trzeba, że opiniujący w sprawie biegli swoje ustalenia i wnioski wywiedli po szczegółowej analizie całości dokumentacji medycznej oraz badaniu wnioskodawczyni.

Żadna ze stron opinii tych nie kwestionowała.

Uwzględniając powyższe, na podstawie opinii biegłego neurologa, ocenionej pozytywnie, zgodnie z kryteriami zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków, Sąd oparł swoje rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Pozostałe okoliczności sprawy Sąd uznał za bezsporne, gdyż nie były w żaden sposób kwestionowane przez strony, zaś dokumenty przedstawione na ich stwierdzenie nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności.

Sąd rozważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy odwołująca B. T. ze względu na stan zdrowia jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym, czy też jest do wykonywania tej pracy zdolna, jak to wynika z zakwestionowanej opinii Komisji Lekarskiej KRUS i zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z dyspozycją art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2013 r. poz. 1403 ze zm.), przesłankami uprawniającymi do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym są:

-

podleganie ubezpieczeniu emerytalno- rentowemu przez wymagany ustawą okres,

-

trwała lub okresowa całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym (powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno- rentowemu albo
w okresach podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników indywidualnych
i członków ich rodzin w latach 1983-1990 albo prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w gospodarstwie rolnym, po ukończeniu 16 roku życia, przed dniem 1 stycznia 1983 r., lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów).

Za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym (art. 21 ust. 5 ustawy).

Jak stanowi art. 21 ust. 6 ustawy, całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym uznaje się za trwałą, jeżeli ubezpieczony nie rokuje odzyskania zdolności do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Zgodnie zaś z art. 21 ust. 7 ustawy, całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym uznaje się za okresową, jeżeli ubezpieczony rokuje odzyskanie zdolności do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Jak wynika z wydanej w niniejszej sprawie opinii biegłego neurologa, odwołująca,
z uwagi na przewlekłą niedomogę bólowo- czynnościową kręgosłupa, podejrzenie oponiaka płata czołowego lewego oraz bóle i zawroty głowy, jest osobą całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym od 15 lipca 2014 r. na okres dwóch lat.

Skoro więc zaskarżona przez B. T. decyzja z dnia 24 września 2014 r. nie była zasadna, należało uwzględnić jej odwołanie, przyjmując jako podstawę prawną takiego rozstrzygnięcia powołane wyżej przepisy prawa materialnego.

Tym samym, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał odwołującej prawo do renty rolniczej od dnia 15 lipca 2014 r., tj. od dnia złożenia wniosku, na okres dwóch lat.