Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Tarnowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lutego 2014 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSR del. Jacek Liszka

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Houda

po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2014 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania A. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 22 kwietnia 2013 roku nr (...)

w sprawie A. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o wysokość emerytury

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że ustala wysokość emerytury odwołującego się A. L. z uwzględnieniem okresu zatrudnienia od dnia 1 stycznia 1981r. do dnia 30 czerwca 1982r. za pośrednictwem Przedsiębiorstwa (...) w W.;

2.  oddala odwołanie w pozostałej części;

3.  wniosek odwołującego się o zaliczenie okresu nauki w szkole wyższej od dnia 1 października 1965r. do dnia 7 kwietnia 1971r. przekazuje do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. celem rozpoznania.

Sygn. akt IV U 1310/13

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 5 lutego 2014 roku

Decyzją z dnia 22 kwietnia 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. przeliczył emeryturę przysługującą A. L. od dnia 1.10.2012 r., tj. od daty jej przyznania na jego wniosek. Emerytura została wyliczona bez podstawy wymiaru, wynosząc 24% kwoty bazowej. Emeryturę ustalono według proporcji 75 miesięcy pracy w Polsce do 352 miesięcy łącznej pracy z uwagi na ubezpieczenie za granicą. Decyzją tą Zakład wypłacił wyrównanie od daty przyznania świadczenia.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł A. L. domagając się jej zmiany. Odwołujący podniósł, iż ZUS błędnie stwierdził brak możliwości wyliczenia podstawy wymiaru i błędnie wyliczył jego okresy składkowe w Polsce. Ostatecznie domagał się zaliczenia przy ustalaniu wysokości emerytury okresów: od 1.01.1981 r. do 30.06.1982 r. z Zakładów (...), od 17.09.1982 r. do 31.12.1985 r. oraz od 1.08.1991 r. do 31.05.1992 r. z Przedsiębiorstwa (...)Ponadto na rozprawie w dniu 5.02.2014 r. rozszerzył żądanie domagając się zaliczenia przy ustalaniu wysokości przedmiotowego świadczenia również okresu nauki w szkole wyższej od 1.10.1965 r. do 7.04.1971 r. (przedkładając stosowne zaświadczenie z Politechniki (...)).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy domagał się jego oddalenia podnosząc między innymi, iż skoro za sporny okres od 17.09.1982 r. do 31.12.1985 r. ubezpieczony ma wypłacane świadczenie z instytucji zagranicznej, to nie może być on uwzględniony przy obliczaniu emerytury przysługującej mu w Polsce.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. L. urodził się dnia (...).

Ubezpieczony na podstawie decyzji ZUS z dnia 20.02.2013 r. uzyskał prawo do emerytury od dnia 1.10.2012 r. Emerytura została wyliczona bez podstawy wymiaru, wynosząc 24% kwoty bazowej. Emeryturę ustalono według proporcji 75 miesięcy pracy w Polsce do 352 miesięcy łącznej pracy z uwagi na ubezpieczenie za granicą.

Dowód:

- akta ZUS

W okresie od 1.01.1972 r. do 31.12.1980 r. odwołujący był zatrudniony w Zakładach (...). Następnie w okresie od 1.01.1981 r. do 30.06.1982 r. będąc na urlopie bezpłatnym w Zakładach (...) został oddelegowany do pracy w Przedsiębiorstwie (...) w W.. Za pośrednictwem (...) wykonywał pracę za granicą dla firmy (...) Pracował wówczas na kontrakcie w byłej Jugosławii nieustannie już od 1978 r. będąc ubezpieczonym w Polsce.

Dowód:

- akta ZUS,

- zeznania odwołującego się – k. 31v,

- dokumenty przedłożone przez odwołującego – k. 13-19,

- dokumentacja kontraktowa w postaci teczki osobowej przesłanej z (...).

Następnie w okresie od 17.09.1982 r. do 31.12.1985 r. ubezpieczony będąc zatrudnionym w Przedsiębiorstwie (...) pracował również za granicą, to jest w Austrii. Powyższy okres jest okresem zaliczonym w Austrii przy obliczaniu świadczenia z austriackiej instytucji ubezpieczeniowej i pokrywa się z okresem ubezpieczenia na terenie Polski.

W powyższym Przedsiębiorstwie ubezpieczony był zatrudniony do dnia 31.07.1991 r. Co prawda, początkowo podpisał on aneks do umowy z dnia 24.06.1991r. chcąc kontynuować przedmiotowe zatrudnienie na okres od 1.08.1991 r. do 31.05.1992 r., jednak ostatecznie zrezygnował z tej możliwości kierując do pracodawcy stosowne pisma z dnia 4.07.1991 r. oraz potwierdzające z dnia 2.12.1991r.

Dowód:

- akta ZUS,

- zeznania odwołującego się – k. 31v,

- dokumenty przedłożone przez odwołującego – k. 13-19,

- dokumentacja kontraktowa w postaci teczki osobowej przesłanej z (...).

Powyższy stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów urzędowych i prywatnych zalegających w aktach organu rentowego oraz zgromadzonych w trakcie niniejszego postępowania sądowego, w tym dokumentacji osobowej odwołującego się, jak i w oparciu o jego zeznania.

Dokumenty dające podstawę dla poczynienia ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie Sąd uznał za autentyczne i wiarygodne. Ich treść i forma nie budziły zastrzeżeń i wątpliwości uczestników postępowania, nie ujawniły się też takie okoliczności, które należałoby brać pod uwagę z urzędu, a które podważałyby wiarygodność tej kategorii dowodów i godziły w ich moc dowodową od strony materialnej czy formalnej. Dokumenty urzędowe stanowiły zatem dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art.244 k.p.c.), a dokumenty prywatne, że osoba która je podpisała złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie (art. 245 kpc).

Wiarygodne w ocenie Sądu były także zeznania odwołującego się. Korespondowały one z materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie. Depozycje te nie zawierały żadnych wewnętrznych sprzeczności, były logiczne i spójne. Razem wzięte dały pełny i jasny obraz badanej rzeczywistości.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie po części było uzasadnione i zasługiwało na uwzględnienie, w pozostałym zaś zakresie podlegało oddaleniu.

W pierwszej kolejności, odnosząc się do okresu zatrudnienia od 1.01.1981 r. do 30.06.1982 r., kiedy to odwołujący będąc zatrudniony za pośrednictwem Przedsiębiorstwa (...) w W. pracował na kontrakcie w byłej Jugosławii należy wskazać, iż okres ten podlega zaliczeniu przy ustalaniu wysokości emerytury.

Jak wynika z art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 z późn. zm.) za okresy składkowe uważa się również przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. okresy, za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne albo za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne zatrudnienia po ukończeniu 15 lat życia obywateli polskich za granicą - w organizacjach międzynarodowych, zagranicznych instytucjach i w zakładach, do których zostali skierowani w ramach współpracy międzynarodowej lub w których byli zatrudnieni za zgodą właściwych władz polskich; zgoda nie jest wymagana w stosunku do pracowników, którzy wyjechali za granicę przed dniem 9 maja 1945 r.

Przy czym zgodnie z art. 9 pkt 1 przedmiotowej ustawy przy ustalaniu prawa do świadczeń - okresów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 9 i ust. 2 pkt 1 lit. c oraz w art. 7 pkt 8 - nie uwzględnia się, jeżeli z ich tytułu jest wypłacane świadczenie rentowe z instytucji zagranicznej inne niż renta z ubezpieczenia dodatkowego.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż jak wynika z zeznań ubezpieczonego oraz jego dokumentacji kontraktowej przesłanej przez Przedsiębiorstwo (...) w okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w W. od 1.01.1981 r. do 30.06.1982 r został on skierowany do pracy za granicą i pracował w tym czasie, nieustannie od 1978 r. w byłej Jugosławii na kontrakcie (będąc skierowanym po myśli art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. c ustawy emerytalnej w ramach współpracy międzynarodowej za pośrednictwem Przedsiębiorstwa (...) w W.). Był to zatem okres składkowy podlegania ubezpieczeniom społecznym w Polsce. Nie znajdzie natomiast do tego okresu zastosowania art. 9 pkt 1 powyższej ustawy, bowiem okres ten nie został uwzględniony przez austriackie instytucje ubezpieczeniowe przy obliczaniu świadczenia przysługującego mu w Austrii.

Co innego, gdy weźmie się pod uwagę kolejny sporny okres ubezpieczenia, to jest od 17.09.1982 r. do 31.12.1985 r., kiedy to odwołujący będąc zatrudnionym w Przedsiębiorstwie (...) pracował w Austrii. Skoro bowiem okres ten jest okresem ubezpieczenia nie tylko w Polsce, ale też w Austrii i został uwzględniony przy obliczaniu świadczenia z austriackiej instytucji ubezpieczeniowej, to po myśli art. 9 pkt 1 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 9 i ust. 2 pkt 1 lit. c ustawy ZUS nie mógł go uwzględnić go przy obliczaniu emerytury w Polsce. Zatem niezasadne było odwołanie w tym zakresie.

Za również bezzasadne należy uznać domaganie się przez ubezpieczonego zaliczenia okresu od 1.08.1991 r. do 31.05.1992 r. przy ustalaniu wysokości przedmiotowego świadczenia, gdyż w tym czasie nie pozostawał on już w zatrudnieniu w Przedsiębiorstwie (...)Otóż z dokumentacji kontraktowej w postaci teczki osobowej przesłanej przez to Przedsiębiorstwo wynika, że co prawda początkowo ubezpieczony podpisał aneks do umowy o pracę z dnia 24.06.1991 r., chcąc kontynuować zatrudnienie na okres od 1.08.1991 r. do 31.05.1992 r., to jednak ostatecznie zmienił zdanie (jak wynika jednoznacznie z jego pism kierowanych do pracodawcy (pismo z 4.07.1991 r. – k. 231 akt osobowych i pismo z dnia 2.12.1991 r. – k. 238 akt osobowych). Ostatecznie więc stosunek pracy z Przedsiębiorstwem (...) ustał z dniem 31.07.1991 r. Zatem nie może być mowy o uwzględnieniu następującego po tej dacie okresu od 1.08.1991 r. do 31.05.1992 r., jako okresu składkowego, skoro ubezpieczony nie pozostawał wówczas w zatrudnieniu w Polsce, tym bardziej, iż okres ten został uwzględniony do ubezpieczenia w Austrii.

Odnosząc się na koniec do zgłoszonego na rozprawie w dniu 5.02.2014 r. wniosku ubezpieczonego, w którym domagał się on uwzględnienia przy ustalaniu wysokości emerytury okresu od 1.10.1965 r. do 7.04.1971 r., kiedy to studiował na Politechnice (...), przedkładając przy tym stosowne zaświadczenie, należy wskazać, iż Sąd przekazał go do ZUS celem rozpoznania po myśli art. 477 ¹⁰ § 2 kpc. Zgodnie z tym przepisem jeżeli ubezpieczony zgłosił nowe żądanie, dotychczas nie rozpoznane przez organ rentowy, sąd przyjmuje to żądanie do protokołu i przekazuje go do rozpoznania organowi rentowemu. Przedmiot rozpoznania Sądu w niniejszym postępowaniu jest bowiem wyznaczony przez przedmiot zaskarżonej decyzji. Skoro zatem powyższy okres studiów nie był badany przez ZUS, ani nie był objęty decyzją z dnia 22.04.2013 r., to Sąd w niniejszym postępowaniu nie może badać tego okresu uprzednio, to jest przed organem rentowym.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów i art. 477 ¹⁴ § 2 kpc Sąd zmienił zaskarżoną decyzję ZUS z dnia 22.04.2013 r. w sposób wskazany w sentencji oddalając odwołanie w pozostałym zakresie zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 1 kpc i przekazując do ZUS na podstawie art. 477 ¹⁰ § 2 kpc nowe żądanie ubezpieczonego dotyczące zaliczenia okresu nauki w szkole wyższej celem rozpoznania.